Market.us-ek argitaratu berri duen ‘fabrikazio gehigarriari, 2021-2023 merkatua, analisi zehatza eta etorkizuneko hazkunde-estrategia’ txostenaren arabera, 3D inpresioak eragin handia izaten jarraitzen du sektore hauetan: aeroespaziala, automozioa, kontsumo-produktuak, gobernua eta defentsa, osasuna, industria-makineria eta hezkuntza. Fabrikazio gehigarriaren eskari handiena material plastikozko objektuen fabrikazioan oinarritzen bada ere, metalek eta zeramikak gero eta garrantzi handiagoa dute.
Hain zuzen ere, metalezko materialekin erabiltzeko 3D inprimagailuen fabrikazioan zentratutako hainbat enpresa Euskadin daude. Horietako bat SamyLabs da, Bizkaian sortu zen 2016. urtean, eta azken lau urteetan bere teknologia probatu ondoren, aireratzeko behin betiko etapan dago. Konpainia honen helburua laser bidez hauts metalikoaren ohantzea galdatzeko teknologia erabiltzen duten 3D inprimagailuak fabrikatzea da. ONA Electroerosión enpresaren laguntzarekin hainbat prototipo aurkeztu eta fabrikatu ondoren, dena prest du ALBA 300 modelo berria merkaturatzeko.
Orain arte, SamyLabsek, unitate gutxi batzuetara mugatutako fabrikazio-ahalmenarekin, bere teknologia probatu ahal izan du bezero traktoreekin, hala nola Somorrostroko Lanbide Heziketako zentroa, Elgoibarko Fabrikazio Aurreratuaren eta Digitalaren Campusa (IMH) edo Gasteizko Optimus 3D inprimatze-enpresa. “2019an, makina guztiak fabrikazio-kostuko prezioarekin eskaini genizkien. Izan ere, guk nahi genuena makina horien ahalmen osoa probatzea zen, arazo guztiak analizatzeko, produktu sendo eta fidagarria lortu arte. Urte hauetan asko lagundu digute eta nahi dugun produktua izatea lortu dugu. Makina, maila mekanikoan, ikaragarri indartu da. Maila elektronikoan, elektrikoan eta softwarean ere hobekuntza ugari egin dira. Etengabe 70 eta 80 orduko inpresioak egin ditugu”, azaldu du Jon Martínezek, SamyLabseko CTOa eta CMOa.
Esperientzia horren ondoren, Burgosko Unibertsitateak, Kataluniako industria-enpresa batek eta Portugalgo moldearen sektoreko enpresa batek erositako hiru makinen sorta berri bat jarri zuen salgai enpresak. Kataluniako konpainiaren kasuan, ardo-botiletarako kortxoetan izenen edo logoen estanpazioak egiten dira, Jon Martínezek zehazten duenez: “Zigiluak gori-gorian jartzen dira eta kortxoak haien gainean irristatzen dira estanpazioa egiteko. Oso marrazki konplexuak eta finak izan daitezke. Zigilu horiek egiteko, fresak eta mikra-buruak erabiltzen dituzte grafito-bloke bat mekanizatzeko, ar-pieza lortzeko. Gero, barneratze elektrikoko makina batean sartzen da altzairuzko totxo baten gainean, zigilua lortzeko. Hainbat etapa dituen prozesua da, neketsua, luzea eta zaila. Hala ere, gure makinaren bitartez, zigilua erraz eta kalitate handiz sortzeko aukera ematen duen prozesu bat lortu dugu. Aldi batean lau zigilu ekoizteko ahalmena du eta fabrikazio-denbora asko murriztea lortu dute”.
Portugalgo moldeen enpresari dagokionez, ALBA 300 modeloari esker, hozteko barne-hodiak daramatzaten pieza konplexu txikiak sortzea lortu dute. Izan ere, teknologia gehigarri horien abantailetako bat aldakortasun izugarria da, SamyLabsen CTOak adierazten duen bezala: “Hauts metalikoa eta laserra fusionatzea oinarri duen fabrikazio gehigarriko teknologiak beste teknologia batekin zuzenean lortu ezin diren gauzak egiteko aukera ematen du. Barruan hozte-hodi batzuk dituen molde bat egin nahi baduzu, ixteko junturarik gabe, balizko ihesak eta gainerakoak egon daitezen, hori fabrikazio gehigarriarekin bakarrik lortu daiteke. Pieza arinak egin nahi badituzu, piezari arintasuna ematen dioten barne-egiturak dituztenak, baina, aldi berean, erresistentzia izugarria ematen diotenak, fabrikazio gehigarriarekin bakarrik egin daiteke hori. Ez hori bakarrik, laser bidezko fabrikazio gehigarriak piezaren dentsitatea % 99tik gorakoa izatea lortzen du. Hori asko hurbiltzen da totxo mekanizaziora, eta xehetasun- eta doitasun-maila oso altuak ditu. Oso pieza bereziak dira, besterik gabe sortu ezin daitezkeenak”.
Hauts metalikoa laserrarekin fusionatzeko teknologia alde batera utzita, SamyLabsen beste abantaila bat da hardware eta software diseinu propioa garatu duela. “Gure makina-diseinua oso trinkoa eta sendoa da. Ziur aski, makinarik trinkoenetako bat izango dugu, eta merkatuko sendoena dela esango nuke. Ate arteko makina bat da, hozte-sistema integratua daramana. Ez duzu kanpoko hozkailurik behar. Bestalde, goi mailako teknologia dugu, eta horren jabe gara. 3D inprimagailu askok software jabeduna erabiltzen dute kontrolagailurako eta ijezketa-softwarerako; beraz, makinak egiten dakien gauza bakarra software hori irakurtzea da, eta ezin duzu aldatu. Aldiz, guk dena garatu dugu: ijezketa-softwarea, laser-sistemaren kontrol-elektronika, laser-izpia zuzentzen duen ispilu-sistema, makinaren zati elektriko eta mekanikoa… Horrek autonomia teknologiko oso handia ematen digu”.
“Gaur egun, SamyLabsek sei makina berri prest ditu merkaturatzeko. Pandemiaren ondoren eta azoketako jarduera presentzialaren itzulerarekin, merkaturatzea da bere helburua. Lehen urratsa urriaren 26tik 28ra BECen egingo den ADDIT3D azoka izango da. “Gure asmoa da denbora laburrean eta ekoizpen-ahalmen handiarekin makinaz hornitzeko gai izatea. Ez gara enpresa txiki bat, orain bat-batean finantzazioa bilatu beharko lukeena, tailer bat, instalazioak, produkzio hori hornitzeko muntatzaileak… Gure makina ONA Electroerosion ekoizpen-sistemaren barruan dago, bere sistemako beste makina bat bezala, eta, jakina, bat-batean eskaera handiak badaude, erantzuteko gaitasuna izango dugu”.
Etorkizunari begira, SamyLabsek hainbat erronka ditu. Lehenengoa bere inprimagailua eboluzionatzea izango litzateke, aluminioa eta titanioa bezalako materialekin lan egin ahal izateko. Material horiek segurtasun-arau eta -baldintza jakin batzuk behar dituzte. Aldi berean, bere prestazioak hobetu nahi ditu, hala nola inprimaketa-bolumen handiagoa edo iragazteko gaitasun handiagoa lortzea. Bigarren helburua, epe luzeagoan, makinen eredu berri bat diseinatzea da, “txikiagoa eta are merkeagoa, dentisten sektorerako bideratua: sektore protesikoa, laborategiak, ikastetxeak, unibertsitateak. Baina hori bigarren fasean izango da”, Jon Martínezek aurreratu duenez.
SPRI Taldeak, BDIH Konexioren bidez, euskal industriari laguntzen dio teknologia digitalekin esperimentatzen, hala nola fabrikazio gehigarriarekin, robotika malguarekin eta kolaboratiboarekin, zibersegurtasunarekin, data driven solutionsekin edo osasun digitalarekin. Aurkitu informazio guztia hemen.
ETEentzako, merkatuak dibertsifikatzeko, atzerriko bekak, nazioarteko lizitazioak, itzuli beharrik gabeko dirulaguntzak esportazioak sendotzeko, ezarpenak egiteko laguntzak edo nazioartekotzeko prestakuntza espezifikoa.
Interesgarria, ezta?